Monsterfile, Kampala en Jinja

Maandag 25 september, we staan om half vijf slaapdronken naast het bed en om zes uur zitten we in de auto voor een - naar verwachting - kleine twee uur durende rit naar vliegveld Zaventem. We houden er altijd rekening mee dat er onderweg iets kan gebeuren dus we hebben genoeg speling. Dachten we.

Er is een ongeluk gebeurd en ineens ligt alles richting Brussel plat. Stapvoets gaan we. Op de radio noemen ze het een monsterfile: "voor al die ongelukkigen die in de monsterfile naar Brussel zitten, ik kan u een ding verzekeren: er komt ooit een eind aan". Er volgt een gezamenlijke scheldpartij richting de betreffende deejay.

Al peentjes zwetend besluiten we een alternatieve route te nemen en alhoewel we daarna op een gegeven moment ook weer in de file komen, scheelt het ons ongeveer een half uur. En dat blijken we uiteindelijk ook echt nodig te hebben. Auto geparkeerd, op een drafje naar de bagage drop en daarna als een speer naar de gate - die natuurlijk in de verst denkbare uithoek ligt. Boarding is al begonnen maar we hebben het gered!

Verder verloopt alles gelukkig soepel. Om tien uur arriveren we met reisleider Richard en de helft van ons reisgezelschap - degenen die vanuit Brussel waren vertrokken - in de lodge waar we nog even iets eten en dan ons bed opzoeken.
's Morgens maken we kennis met de anderen, het lijkt een leuke gemixte groep.

In Kampala wisselen we wat euro's en gaan dan op weg naar de eerste overnachtingsplek, Jinja. We stoppen ergens voor lunch en maken daarna een boottocht over de Nijl naar waar de Nijl z'n oorsprong heeft. De tocht blijkt een paradijs voor vogelliefhebbers te zijn. Nu zitten we in het restaurant van onze accommodatie voor de komende nacht en gaan zo richting onze tent - met echte bedden - want morgen wordt een lange reisdag dus we moeten op tijd uit de veren.